Even primitief doen
Door: Desiree
17 December 2012 | Indonesië, Nusa Penida
Nusa Penida, 17 december 2012
Terwijl Jeroen op de motor samen met onze gastheer Komang richting grot rijdt door de stromende regen heb ik me teruggetrokken in het gastenverblijf van zijn tante. Drie dagen geleden zijn we vanuit de Balinese badplaats Sanur met straten vol met hotels, restaurants, winkels, guesthouses en barretjes vertrokken met een speedboot naar dit eiland. Komang wacht ons op en per motor zigzaggen we om de talloze gaten van de weg heen, langs eenvoudige stenen huisjes met asbestplaten als dakbedenkking. We vleien ons neer op het van bamboe gemaakte plateau met afdak en verwonderen ons over de bevolking die 7 dagen per week zeewiier verzamelen uit de zee, ieder heeft zijn eigen afzetting, waarbij de opbrengst per kilo slechts 500 Roepies= 4 eurocent bedraagt.
We installeren ons in de bungalow met een slaapkamer, een aparte kamer met tafel en stoelen en een ruime veranda, waarbij we onze wasgelegenheid met mandi, en een groot gat in de grond als toilet delen met de rest van de familie.
Komang staat ons al op te wachten, Jeroen krijgt een motor voor zichzelf en vervolgen onze weg langs het witte zandstrand met helderblauwe zee 'Christalbeach" en door het gebergte. We zien een huis versierd met talloze mensen op de been: bezig met de voorbereidingen voor een bruiloft. Een varken wordt gewogen, verkocht en de nek doorgesneden, waarbij het bloed wordt opgevanh\gen in een grote kom. Wat moet men hier nu mee?
Een aantal mannen zijn de groenten aan het hakken, anderen de kippen aan plukken, de vrouwern maken offerandes. Naturlijk zijn we uitgenodigd, dus de volgende dag gaan we gekleed in een sarong, een sjaal om onze middel en Jeroen met een Balinese tulband om zijn hoofd naar de bruiloft. We worden ontvangen met een welkomsdrankje en lopen langs het uitgebreide Indonesische buffet. Jeroen eet met smaak het vlees in rode saus. Toch wel nieuwsgierig geworden vraagt hij:'Wat is dit voor gerecht?" Komang antwoord: 'Gebakken varkensvlees gedoopt in het bloed van het varken. Jeroen trekt een bedenkelijk gezicht, maar eet moedig verder.
Ik heb te doen met het het bruidspaar dat de gehele tijd op het podium zit, zowel de vrouw als de man opgemaakt met vuurrode lippenstift en donkergrijze oogschaduw met lange zwarte wimpers. Bij het afscheid mogen we ze pas feliciteren, waarbij we onze donatie overhandigen.
Terug bij het huis van Komang doen we onze korte broek en t-shirt aan en gaan met zijn kinderen op de boot om te snorkelen en een bezoek brengen aan zijn ouders die -hoe kan het ook anders- zeewier aan het verzamelen waren en het nu op grote matten te drogen hadden gelegen. 's Avonds zien we de bamboe afzettingen weerkaatsen in de ondergaande zon en horen de golven neerslaan op het losse koraal, als we de maaltijd nuttigen, die de vrouw van Komang voor ons heeft klaar gemaakt.
Ja, we kunnen het hier wel een tijdje uithouden, maar de tijd dringt: morgen naar Padingbai en daarna naar Lombok.
De temperaturen zijn hier rond de 35 graden, we zijn benieuwd hoe het nu in Nederland is????
Hartelijke groeten,
Jeroen en Desiree
Terwijl Jeroen op de motor samen met onze gastheer Komang richting grot rijdt door de stromende regen heb ik me teruggetrokken in het gastenverblijf van zijn tante. Drie dagen geleden zijn we vanuit de Balinese badplaats Sanur met straten vol met hotels, restaurants, winkels, guesthouses en barretjes vertrokken met een speedboot naar dit eiland. Komang wacht ons op en per motor zigzaggen we om de talloze gaten van de weg heen, langs eenvoudige stenen huisjes met asbestplaten als dakbedenkking. We vleien ons neer op het van bamboe gemaakte plateau met afdak en verwonderen ons over de bevolking die 7 dagen per week zeewiier verzamelen uit de zee, ieder heeft zijn eigen afzetting, waarbij de opbrengst per kilo slechts 500 Roepies= 4 eurocent bedraagt.
We installeren ons in de bungalow met een slaapkamer, een aparte kamer met tafel en stoelen en een ruime veranda, waarbij we onze wasgelegenheid met mandi, en een groot gat in de grond als toilet delen met de rest van de familie.
Komang staat ons al op te wachten, Jeroen krijgt een motor voor zichzelf en vervolgen onze weg langs het witte zandstrand met helderblauwe zee 'Christalbeach" en door het gebergte. We zien een huis versierd met talloze mensen op de been: bezig met de voorbereidingen voor een bruiloft. Een varken wordt gewogen, verkocht en de nek doorgesneden, waarbij het bloed wordt opgevanh\gen in een grote kom. Wat moet men hier nu mee?
Een aantal mannen zijn de groenten aan het hakken, anderen de kippen aan plukken, de vrouwern maken offerandes. Naturlijk zijn we uitgenodigd, dus de volgende dag gaan we gekleed in een sarong, een sjaal om onze middel en Jeroen met een Balinese tulband om zijn hoofd naar de bruiloft. We worden ontvangen met een welkomsdrankje en lopen langs het uitgebreide Indonesische buffet. Jeroen eet met smaak het vlees in rode saus. Toch wel nieuwsgierig geworden vraagt hij:'Wat is dit voor gerecht?" Komang antwoord: 'Gebakken varkensvlees gedoopt in het bloed van het varken. Jeroen trekt een bedenkelijk gezicht, maar eet moedig verder.
Ik heb te doen met het het bruidspaar dat de gehele tijd op het podium zit, zowel de vrouw als de man opgemaakt met vuurrode lippenstift en donkergrijze oogschaduw met lange zwarte wimpers. Bij het afscheid mogen we ze pas feliciteren, waarbij we onze donatie overhandigen.
Terug bij het huis van Komang doen we onze korte broek en t-shirt aan en gaan met zijn kinderen op de boot om te snorkelen en een bezoek brengen aan zijn ouders die -hoe kan het ook anders- zeewier aan het verzamelen waren en het nu op grote matten te drogen hadden gelegen. 's Avonds zien we de bamboe afzettingen weerkaatsen in de ondergaande zon en horen de golven neerslaan op het losse koraal, als we de maaltijd nuttigen, die de vrouw van Komang voor ons heeft klaar gemaakt.
Ja, we kunnen het hier wel een tijdje uithouden, maar de tijd dringt: morgen naar Padingbai en daarna naar Lombok.
De temperaturen zijn hier rond de 35 graden, we zijn benieuwd hoe het nu in Nederland is????
Hartelijke groeten,
Jeroen en Desiree
-
19 December 2012 - 13:54
Jaap:
Zo te lezen genieten jullie met volle teugen! In Nederland is het koud en nat dus jullie zitten goed daar. Iedereen is hier al aardig hysterisch aan het worden i.v.m. de feestdagen. De supermarkt krijgt steeds meer trekjes van een slagveld en je zou niet zeggen dat er hier een economische crisis aan de gang is! -
19 December 2012 - 14:00
Jacqueline:
Jeetje Dees wat kan jij mooi schrijven.
Je kan wel lezen dat je op schrijvrrs cursus bent geweest. Alles zo beeldend geschreven. Knap hoor!
Hier in nederland is het koud en nat. Veel plezier eb
N grtjs -
19 December 2012 - 18:47
Fons:
Hola Jeroen,
ik herken het helemaal. Tenminste dat gedeelte over het eten. hahahahaha
Kan je verhalen vertellen.
Hier is het helemaal geweldig. 7 graden. Niet normaal zo warm. Lekker.
Er zijn daar ook mensen die voodoo beoefenen. schijnt te werken.
Vraag goeie berichten voor mij. En voor BK? Balinese Koek ( van eigen deeg.)
Veel plezier en geniet.
Fons
-
19 December 2012 - 23:44
Henriette:
Geweldig, Desiree!
Groetjes vanuit een kil Nederland... -
20 December 2012 - 02:55
Trudyvandenberg:
hallo Desiree en Jeroen, lijkt mij lekker vers varkensbloed , zal best wat zoetig zijn!!!
Maar op vacantie smaakt alles lekker toch???Ik ben benieuwd naar de foto,s, geniet en voorzichtig, lieve groetjes Trudyy -
20 December 2012 - 06:15
Hans:
Wat leuk om jullie belevenissen te lezen, en wat kan jij, Desiree, leuk schrijven. Het is alsof ik ook daar ben.
Hans
www.actiefindetropen.nl
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
