Lapland. Lukt het ons om de rendieren te spotten?
Door: Desiree Janssen
28 Januari 2015 | Finland, Ivalo
27 januari 2015, Lapland, Lemmenjoki. Dag 3.
Dit keer gaan we vroeg op pad. Om kwart voor tien brengt het hotelbusje ons binnen vijf minuten naar het huisje van onze rendierhouder.
Petri, een echte Sami, helpt me galant in een grote slee.
'Hou de handen binnen de slee,' waarschuwt hij me. We gaan soms rakelings langs de bomen.'
Ik vlij me tegen de rendierhuiden aan, die op de banken in de slee liggen. Petri is rendierhouder maar blijkt ook erg handig te zijn met de sneeuwscooter, waarmee hij onze slee vlot voort trekt over de smalle paden tussen de besneeuwde sparren door.
Plotseling begint hij te roepen: 'Twee elanden rechts voor jullie. Dat is heel bijzonder, want je ziet ze zelden.' Fototoestellen worden snel tevoorschijn gehaald. De scooter schiet vooruit om het tempo van deze dieren bij te houden. Gedurende enkele momenten van onschatbare waarde kunnen we ze aanschouwen. Dan zijn ze verdwenen tussen de bomen.
De tocht gaat verder. Af en toe roept Petri wat onverstaanbare klanken uit. Jawel, daar komen de eerste rendieren te voorschijn. Eerst rennen ze op afstand met ons mee. Even later lopen ze in een flinke pas vlak voor en achter ons. Midden in het bos stoppen we, vlakbij een andere groep. Als onze rendierhouder wat korrels voedsel op de grond gooit, komen ze heel dichtbij. Een rendier snuffelt aan de slee. Ik kan hem bijna aanraken, maar bedenk me als ik het scherpe gewij zie.
In zwarte ketels op een open vuur kookt Petri water voor thee en koffie. Ik geniet van het knapperend kampvuur en de rust om me heen.
Petri begint te vertellen. 'Ik woon hier met mijn vrouw en kind. Het eerst volgende huis ligt zes kilometer van ons vandaan. Jullie zullen je wel afvragen, wat doen we in de zomer als het dag en nacht licht is en het in de winter een aantal weken donker blijft. Nou, zomers vissen we en hebben we seks. In de winter vissen we veel minder...' Hij lacht.
Niet iedereen heeft aandacht voor hem. Een aantal van zijn rendieren liggen op de grond en zijn in diepe slaap...
Binnen twintig minuten zijn we met de slee weer terug bij zijn huis. Petri laat met trots zijn immens open haard zien in het midden van zijn huis. Rechts daarvan is een kleine keuken, links de eetkamer, tevens woonkamer. Een aparte kamer dient als kantoor, de andere is zijn slaapkamer.
Daarna geeft hij buiten een demonstratie hoe je een lasso om het gewei van een rendier kan gooien. Iedereen krijgt twee kansen. Bij mij is de eerste poging al raak.
Dubbel gelukkig sluit ik deze dag af. Ik heb zowel rendieren gespot en er een gevangen!
Desiree Janssen
Dit keer gaan we vroeg op pad. Om kwart voor tien brengt het hotelbusje ons binnen vijf minuten naar het huisje van onze rendierhouder.
Petri, een echte Sami, helpt me galant in een grote slee.
'Hou de handen binnen de slee,' waarschuwt hij me. We gaan soms rakelings langs de bomen.'
Ik vlij me tegen de rendierhuiden aan, die op de banken in de slee liggen. Petri is rendierhouder maar blijkt ook erg handig te zijn met de sneeuwscooter, waarmee hij onze slee vlot voort trekt over de smalle paden tussen de besneeuwde sparren door.
Plotseling begint hij te roepen: 'Twee elanden rechts voor jullie. Dat is heel bijzonder, want je ziet ze zelden.' Fototoestellen worden snel tevoorschijn gehaald. De scooter schiet vooruit om het tempo van deze dieren bij te houden. Gedurende enkele momenten van onschatbare waarde kunnen we ze aanschouwen. Dan zijn ze verdwenen tussen de bomen.
De tocht gaat verder. Af en toe roept Petri wat onverstaanbare klanken uit. Jawel, daar komen de eerste rendieren te voorschijn. Eerst rennen ze op afstand met ons mee. Even later lopen ze in een flinke pas vlak voor en achter ons. Midden in het bos stoppen we, vlakbij een andere groep. Als onze rendierhouder wat korrels voedsel op de grond gooit, komen ze heel dichtbij. Een rendier snuffelt aan de slee. Ik kan hem bijna aanraken, maar bedenk me als ik het scherpe gewij zie.
In zwarte ketels op een open vuur kookt Petri water voor thee en koffie. Ik geniet van het knapperend kampvuur en de rust om me heen.
Petri begint te vertellen. 'Ik woon hier met mijn vrouw en kind. Het eerst volgende huis ligt zes kilometer van ons vandaan. Jullie zullen je wel afvragen, wat doen we in de zomer als het dag en nacht licht is en het in de winter een aantal weken donker blijft. Nou, zomers vissen we en hebben we seks. In de winter vissen we veel minder...' Hij lacht.
Niet iedereen heeft aandacht voor hem. Een aantal van zijn rendieren liggen op de grond en zijn in diepe slaap...
Binnen twintig minuten zijn we met de slee weer terug bij zijn huis. Petri laat met trots zijn immens open haard zien in het midden van zijn huis. Rechts daarvan is een kleine keuken, links de eetkamer, tevens woonkamer. Een aparte kamer dient als kantoor, de andere is zijn slaapkamer.
Daarna geeft hij buiten een demonstratie hoe je een lasso om het gewei van een rendier kan gooien. Iedereen krijgt twee kansen. Bij mij is de eerste poging al raak.
Dubbel gelukkig sluit ik deze dag af. Ik heb zowel rendieren gespot en er een gevangen!
Desiree Janssen
-
28 Januari 2015 - 18:01
Henriette:
Geweldig, Desiree!
-
29 Januari 2015 - 10:29
Marja (Kino):
Hoi Jeroen en Desiree.
Ja dit is heel iets anders dan de vorige reizen. Maar het lijkt me schitterend om dit ook eens mee te maken. Iedereen denkt altijd aan ver weg en mooi weer, maar deze indrukken had je anders nooit mee kunnen maken. Noorderzon, Arreslee Geniet nog lekker de laatste dagen, en ik hoop op nogmaals neenmooi een mooi verslag
Groetjes Marja -
31 Januari 2015 - 22:54
Ineke:
Alweer een schot in de roos ........ oftewel een lasso precies om het gewei van een rendier !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
