Nederland, weer terug, een wereld van verschil.

Nederland, Den Haag, 15 januari 2013.

Midden in de nacht word ik wakker. Er komt licht door de gordijnen heen, waardoor ik gemakkelijk de weg naar de slaapkamerdeur kan vinden. Na het openen ervan zie ik overal kleding te drogen hangen: op het hek op de overloop, op de trapleuning. Een deur verder door zie ik een groot ligbad en rechts ervan een wastafel. ‘Wat een luxe huis! Waar ben ik eigenlijk?’
Ik ril van de kou als ik de trap af loop en de woonkamer binnen stap. Door het raam zie ik lantarenpalen zacht geel licht schijnen op de smalle ranke bomen met witte takken, staande op een wit wolkendek. Talloze sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden. Een warm gevoel trekt door mij heen: ik ben terug in Nederland, ik ben weer thuis!

Flarden van herinneringen komen aan mij voorbij: 3 dagen regen in Maumere in onze strandbungalow, waarbij we goed uitzicht hebben op de zee met de woest neerkomende golven. Het proces van weven, waarbij de gehele bevolking van het nabij gelegen dorp Sikka binnen een handomdraai ieder zijn ding zit te doen: katoen plukken, tot draad spinnen, met plantenabstract kleuren, op een weefgetouw vastzetten en de verschillende kleuren klossen garen van de ene kant naar de andere kant bewegend. De rit in de bemo naar het volgende strandhotel, waarbij onder de stoel van Jeroen een enorme (bas)box is bevestigd en Jeroen na een dik uur de bus shakend de bus verlaat. Een 3 km lange ochtendwandeling in de onophoudelijke regen naar een zetting waar Arak gemaakt zou worden: de pannen met bijgehorend materiaal staan er wel, maar verder geen mens te zien. Die zijn vroegtijdig afgehaakt en zitten nu aan de Arak: echter zonder ons in de feestvreugde te laten delen.

De vliegreis met een heus propellor vliegtuigje naar Denpasar, dit keer in de zon, waardoor we de eilanden Flores, Sumbawa, Nusa Penida, Lombok én koraalriffen vanuit de lucht kunnen bewonderen.
De laatste 3 dagen van onze vakantie op Bali in Ubud. Een cultuurshock: 6 jaar geleden was het één uitgestorven straat met een paar guesthouses en restaurantjes, nu honderden toeristen in straten vol met souvenirwinkels, hotels, diverse eetgelegenheden. Wij laten ons verwennen in Ketut’s place: hotelkamer in een heuse tempel met ontbijt op de kamer, warme douche en zwembad, waarin zelfs Jeroen een duik neemt, dankzij de oplopende temperatuur naar 35 graden en waarbij we ons graag laten bijkleuren door de ons goedgezinde schijnende zon!
Als afsluiting doen we mee aan een mountainbiketour downhill, beginnend met uitzicht op de vulkanen, door de rijstvelden, langs vele tempels én via 45 graden hellingen …

Graag tot schrijfs over een jaar! Wellicht vanuit Cuba, maar het kan zomaar wat anders worden.

Hartelijke groeten,
Desiree (ook namens Jeroen)