Havana, deel 2

Havana, 17 en 18 december 2013

Dag 2 vervolg. Na onze rondtoer door Havana besluiten we om onze vriend Ariel op te zoeken. Hij zou om twee uur 's middags beginnen met zijn optreden in bar Massarate, maar bij onze komst om half vier moet hij nog aanstalten maken om zijn trommels op te stellen en is hij geanimeerd in gesprek met zijn bandleden, ondertussen 'nippend' aan zijn glas rum. 'Het klopt, we zijn nog niet begonnen. We wachten eerst tot er wat mensen in de bar zitten.' Zou hij niet weten, dat er juist mensen binnen zullen komen, zodra ze aan het spelen zijn? Enfin, om precies vier uur klinken de eerste tonen en ja hoor, binnen een paar minuten is de bar vol enthousiaste toeschouwers. Nog geen half uur later stopt de band, want 's avonds hebben ze weer een heel programma...
Jeroen en ik drinken nog wat en vragen vervolgens om de rekening.'25 CUC?' Jeroen en net zoals ik verbaasd. Dat is bijna twintig euro en dat voor een paar drankjes? Samen met de ober lopen we de rekening na. Hij doet nog een poging: 'Including services.' Service 5 CUC, een vijfde deel van de rekening? Uiteindelijk krijgen we 5 CUC terug. 'Mistake,' roept de ober ons na. Als we dezelfde avond bij dezelfde - inmiddels breedlachende - ober bestellen, blijken de prijzen te zijn gehalveerd!

Dag 3 Ariel heeft een dag vrij en wil ons wel vergezellen naar de busonderneming Viazul om buskaarten te regelen. Het lijkt wel of het gratis is, zo druk is het bij het kantoor. Iedereen roept door elkaar. Er zit een dame achter een bureau met verschillende plastic mapjes waarin papieren zijn gestoken en daarnaast een groot boek. Als we aan de beurt zijn horen we, dat we pas over een week, namelijk op 24 december naar Santa Clara kunnen reizen, alles zit vol. 'Trinidad lukt nog wel: overmorgen!' We schrijven op een papiertje onze namen, de datum en de bestemming Trinidad en mogen in een volgende rij wachten. Als we bij de desbetreffende dame zijn aangekomen, betalen we het gevraagde bedrag en mogen ons weer vervoegen bij de eerste dame. Door haar wordt een aantekening gemaakt in het grote boek en ruim een uur later zijn we de trotse bezitters van de busticket.
We willen graag een sigarenfabriek bezoeken, want daar is Cuba beroemd om geworden. Ariel neemt ons mee naar een heel groot pand, maar daar aangekomen, wordt ons de toegang geweigerd. 'U heeft een ticket nodig, te verkrijgen in een van de staatshotels. Geen probleem, dan rijden we daar meteen naartoe. Bij het hotel aangekomen wordt het ons duidelijk, dat het communistische systeem nog steeds doorwerkt: 'Morgen tussen 9.00 -12.00 uur kunt u terugkomen om kaartjes voor die dag te kopen.'
Het is tijd om af te koelen, want de buitentemperatuur is opgelopen tot 27 graden. Wat wil je: het is al twee uur 's middags en de zon laat zich regelmatig zien. Op ons buitenterras met een heerlijk windje en onder het genot van een paar biertjes voor Jeroen en Ariel en een Rum-cola voor mij is het goed uit te houden.
Als het bijna vijf uur 's middags is, haasten we ons naar het matinee van Casa de Musica, waar we met de locate bevolking uit ons dak willen gaan, tijdens de optredens van grote Salsabands. De rij voor de ingang wordt steeds steeds langer en het gedrang ervoor neemt toe. Verschillende Cubanen zwaaien met papiertjes en per vier personen wordt men naar binnen geroepen.
Wordt vervolgd...
Ik moet helaas afsluiten, ik mag maar 1 uur internet gerbuiken, moet daarna in de rij voor een nieuwe kaart.
Morgen verlaten we Trinidad en gaan verder naar Remedios voor het carnaval op 24 december dat we niet mogen missen. Adios!!!
Jeroen en Desiree