Terug in het natte maar hartverwarmende Nederland

Hoe snel word je al weer meegenomen in de waan van de dag: wasjes draaien, door storm en regen naar het werk gaan, met collega's sparren, bijzondere gesprekken met cliënten voeren, de eerste start van de Slank en Fit training over gezonde voeding en vooral meer gaan bewegen, dus met Pilatus op sportschool gestart en Nordick Walken in het weekend: wel inmiddels 2 kilo afgevallen :-)
Dan heb ik niet eens over de wekelijkse bezoeken aan theater Pepijn of gewoon even relaxen in de sauna na de bespreking met mijn uitgever over de laatste puntjes op de 'i' van mijn autobiografische roman over Saoedi-Arabië.

Toch zal ik mijn thuiskomst niet gauw vergeten.
Na eerst in het vliegtuig goed door elkaar geschud te zijn -het lijkt wel een milkshake, zoals de stewardess meermalen verzuchtte- en een tweede landingspoging - gelukt zoals je ziet- worden we opgewacht door onze vriend Jaap, die ons veilig naar huis brengt, waar een pan met erwtensoep en vazen vol geurende hyacinten van mijn vriendin Trudy klaar staan. Een telefoontje van Sanne met de vraag of we de volgende dag langs willen komen, want kleinzoon Timo groeit zo hard.

Ik word met schrik wakker worden als Jeroen roept: 'Het is al 11.00 uur: we zouden al om half elf bij Sanne, Jeroen en Timo zijn.'
Zodra ik de eerste stap over de vloer zet, kijkt Timo me onderzoekend aan en duikt weg achter zijn moeder Sanne. Hoe ik ook mijn pogingen aanpas van lieve woordjes tot gekke bekken trekken toe, Timo laat zich niet vermurwen maar blijft op gepaste afstand. Voor Jeroen is het een ander verhaal, hij doet het op een speelse manier en Timo laat zich lachend de lucht in tillen.
Totdat het etenstijd is en ik Timo een banaan mag geven. Bij het eerste stukje schiet hij snel terug achter zijn moeders rug, maar geleidelijk aan komt hij steeds meer dichterbij. Als hij zijn laatste hapje op heeft en ik bij het afscheid 'Timo, kusje' roep, neemt hij ineens een spurt en geef me een kus op de wang. Met vochtige ogen zwaai ik hem gedag.

Al was de reis door Ecuador en Galapagos nog zo bijzonder: Wat is er mooier dan thuis komen?